Trzeba podać uzasadnienie faktyczne i prawne unieważnienia postępowania, nawiązać do oceny ofert i braku możliwości dołożenia pieniędzy do oferty najkorzystniejszej. Z komentarza do ustawy UZP:
"Stosownie do art. 255 pkt 3 Pzp zamawiający
unieważnia postępowanie o udzielenie zamówienia, jeżeli cena lub koszt najkorzystniejszej
oferty lub oferta z najniższą ceną przewyższa kwotę, którą zamawiający zamierza przeznaczyć
na sfinansowanie zamówienia, chyba że zamawiający może zwiększyć tę kwotę do ceny lub
kosztu najkorzystniejszej oferty. Celem takiego uregulowania jest ochrona zamawiającego przed
roszczeniem o zawarcie umowy w przypadku braku środków finansowych.
Informacja o kwocie, jaką zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia,
podawana jest przez zamawiającego najpóźniej przed otwarciem ofert. Zgodnie z art. 222 ust. 4
Pzp zamawiający, najpóźniej przed otwarciem ofert, udostępnia na stronie internetowej prowadzonego
postępowania informację o kwocie, jaką zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia.
W jednostkach sektora finansów publicznych kwota ta, w przeciwieństwie do wartości
zamówienia i zaoferowanej ceny, ma swoje źródło w planie finansowym lub w dokumentach
planowania wieloletniego220. Jest to wiążąca deklaracja na temat minimalnej sumy gwaranto-wanej, która stanowi dodatkowy warunek zamówienia. Udostępnienie informacji o minimalnej
sumie gwarantowanej, najpóźniej przed otwarciem ofert, zapobiega bezzasadnemu unieważnieniu
postępowania z powodu rzekomego braku środków. Przez złożenie oświadczenia w sprawie
deklarowanej kwoty zamawiający zobowiązuje się przyjąć ofertę najkorzystniejszą, jeśli
zaoferowana cena lub koszt nie przekroczy tej kwoty221. Kwota, jaką zamawiający zamierza
przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, odnosi się zarówno do ceny, jak i – jeżeli dotyczy
– kosztu. Kwota, jaką zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, może
zostać ujawniona przed upływem lub po upływie terminu składania ofert, lecz przed otwarciem
ofert (art. 222 ust. 4 Pzp).
Ustawodawca wyraźnie dopuścił możliwość zwiększenia kwoty pokrycia finansowego
w związku z wyborem oferty. Decyzja o zwiększeniu tej kwoty jest oparta na swobodnym uznaniu
zamawiającego. Wyrażenie „może zwiększyć tę kwotę do ceny lub kosztu najkorzystniejszej
oferty” należy interpretować jako uprawnienie zamawiającego i to do jego decyzji należy
kwestia możliwości zwiększenia środków finansowych na dany cel. Zatem zamawiający nie
ma obowiązku poszukiwania dodatkowych środków finansowych na sfinansowanie zamówienia
ponad kwotę, którą zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia.
Postępowanie unieważnia się, jeżeli cena lub koszt najkorzystniejszej oferty przewyższa
kwotę, jaką zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia. W tym wypadku
czynność unieważnienia następuje dopiero po dokonaniu wyboru najkorzystniejszej oferty.
W takim wypadku musi najpierw dojść do wyboru najkorzystniejszej oferty.
Natomiast w przypadku gdy oferta z najniższą ceną przewyższa kwotę, jaką zamawiający zamierza
przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, postępowanie unieważnia się bez przeprowadzania
wyboru najkorzystniejszej oferty. W takiej sytuacji ceny lub koszty określone we wszystkich złożonych
ofertach nie mieszczą się w limicie ustalonym przez zamawiającego. Hołdując racjonalności,
przesłanka ta zakłada unieważnienie postępowania bez konieczności badania i oceny ofert
w celu wyboru oferty najkorzystniejszej, w sytuacji gdy od początku wiadomo, że cena żadnej
oferty nie zmieści się w ustalonym limicie, a zamawiający tego limitu nie zmieni. Sformułowanie
przepisu („zamawiający unieważnia”) prowadzi do wniosku, że ustawowy przymus unieważnienia
postępowania zachodzi od razu, gdy tylko okaże się, że zachodzi jedna z dwóch alternatywnych
przesłanek, a zamawiający nie może lub nie chce zwiększyć kwoty pokrycia finansowego."
Trzeba podać uzasadnienie faktyczne i prawne unieważnienia postępowania, nawiązać do oceny ofert i braku możliwości dołożenia pieniędzy do oferty najkorzystniejszej. Z komentarza do ustawy UZP:
"Stosownie do art. 255 pkt 3 Pzp zamawiający
unieważnia postępowanie o udzielenie zamówienia, jeżeli cena lub koszt najkorzystniejszej
oferty lub oferta z najniższą ceną przewyższa kwotę, którą zamawiający zamierza przeznaczyć
na sfinansowanie zamówienia, chyba że zamawiający może zwiększyć tę kwotę do ceny lub
kosztu najkorzystniejszej oferty. Celem takiego uregulowania jest ochrona zamawiającego przed
roszczeniem o zawarcie umowy w przypadku braku środków finansowych.
Informacja o kwocie, jaką zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia,
podawana jest przez zamawiającego najpóźniej przed otwarciem ofert. Zgodnie z art. 222 ust. 4
Pzp zamawiający, najpóźniej przed otwarciem ofert, udostępnia na stronie internetowej prowadzonego
postępowania informację o kwocie, jaką zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia.
W jednostkach sektora finansów publicznych kwota ta, w przeciwieństwie do wartości
zamówienia i zaoferowanej ceny, ma swoje źródło w planie finansowym lub w dokumentach
planowania wieloletniego220. Jest to wiążąca deklaracja na temat minimalnej sumy gwaranto-wanej, która stanowi dodatkowy warunek zamówienia. Udostępnienie informacji o minimalnej
sumie gwarantowanej, najpóźniej przed otwarciem ofert, zapobiega bezzasadnemu unieważnieniu
postępowania z powodu rzekomego braku środków. Przez złożenie oświadczenia w sprawie
deklarowanej kwoty zamawiający zobowiązuje się przyjąć ofertę najkorzystniejszą, jeśli
zaoferowana cena lub koszt nie przekroczy tej kwoty221. Kwota, jaką zamawiający zamierza
przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, odnosi się zarówno do ceny, jak i – jeżeli dotyczy
– kosztu. Kwota, jaką zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, może
zostać ujawniona przed upływem lub po upływie terminu składania ofert, lecz przed otwarciem
ofert (art. 222 ust. 4 Pzp).
Ustawodawca wyraźnie dopuścił możliwość zwiększenia kwoty pokrycia finansowego
w związku z wyborem oferty. Decyzja o zwiększeniu tej kwoty jest oparta na swobodnym uznaniu
zamawiającego. Wyrażenie „może zwiększyć tę kwotę do ceny lub kosztu najkorzystniejszej
oferty” należy interpretować jako uprawnienie zamawiającego i to do jego decyzji należy
kwestia możliwości zwiększenia środków finansowych na dany cel. Zatem zamawiający nie
ma obowiązku poszukiwania dodatkowych środków finansowych na sfinansowanie zamówienia
ponad kwotę, którą zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia.
Postępowanie unieważnia się, jeżeli cena lub koszt najkorzystniejszej oferty przewyższa
kwotę, jaką zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia. W tym wypadku
czynność unieważnienia następuje dopiero po dokonaniu wyboru najkorzystniejszej oferty.
W takim wypadku musi najpierw dojść do wyboru najkorzystniejszej oferty.
Natomiast w przypadku gdy oferta z najniższą ceną przewyższa kwotę, jaką zamawiający zamierza
przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, postępowanie unieważnia się bez przeprowadzania
wyboru najkorzystniejszej oferty. W takiej sytuacji ceny lub koszty określone we wszystkich złożonych
ofertach nie mieszczą się w limicie ustalonym przez zamawiającego. Hołdując racjonalności,
przesłanka ta zakłada unieważnienie postępowania bez konieczności badania i oceny ofert
w celu wyboru oferty najkorzystniejszej, w sytuacji gdy od początku wiadomo, że cena żadnej
oferty nie zmieści się w ustalonym limicie, a zamawiający tego limitu nie zmieni. Sformułowanie
przepisu („zamawiający unieważnia”) prowadzi do wniosku, że ustawowy przymus unieważnienia
postępowania zachodzi od razu, gdy tylko okaże się, że zachodzi jedna z dwóch alternatywnych
przesłanek, a zamawiający nie może lub nie chce zwiększyć kwoty pokrycia finansowego."
0
2023-10-04 11:36
0